Ken jij dat gevoel van bleh, ik zit er even doorheen, ik vind dit niet meer leuk. Ik zou zomaar een potje kunnen janken?
Vaak heb je dan als mens de neiging om in actie te komen, gekke dingen te doen, meer te gaan sporten, eten, drinken of roken. Je wilt deze situatie niet, je wilt er wat aan doen, je probeert eraan te ontvluchten. Dat lijkt een ‘aardige’ therapie; het resultaat is helaas vaak dat je er minder sterk uitkomt.
Hoe komt dat? Als je voelt dat je het even niet meer trekt of zelfs er helemaal doorheen zit dan ben je verzwakt. Je hebt je namelijk (te) lang heel groot gehouden, keihard gewerkt en bergen aan gedachten en gevoelens verzet danwel verdrongen. Je liep al weken met het idee dat je gewoon nog meer je best moest doen, want het lukt jou toch, het moet gewoon!
Het voelt dan onwennig en tegenstrijdig om op zo’n moment juist het tegenovergestelde te doen, het roer om te gooien. En juist dít is wat je dan precies nodig hebt: pas op de plaats en acceptatie.
Ga languit zitten, haal een paar keer diep adem en omarm hetgeen wat je voelt. Zeg tegen jezelf dat dit gevoel er mag zijn. Dat de situatie zoals die nu is ook oké is. Accepteer dat je er doorheen zit. Omarm je worsteling, omarm je negatieve gedachten. Laat het er gewoon even mogen zijn.
Een mens kan nu eenmaal niet alles en je kunt je ook niet altijd blij voelen. Ervaar wat je nu voelt. Je snelle ademhaling, je vermoeide hersenen, je brok in je keel, de tranen die hoog zitten, de band om je maag. Door dit gevoel te mogen accepteren van jezelf, maak je een mooie eerste stap. Pas dan kun je gemakkelijker loslaten. Jouw lichaam beschermt jou, hoe mooi is dat!
Adem in en adem uit en zorg goed voor jezelf. Jij bent de belangrijkste persoon in jouw eigen leven. Ik houd van mij, durf jij dat te zeggen?
